41 ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ - 2007

ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ

Η υπέρταση είναι ένας από τους σημαντικότερους και τους συχνότερους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο τόσο για εγκεφαλικό επεισόδιο όσο και για έμφραγμα. Μετά την ηλικία των 55 ετών, η συστολική πίεση (μεγάλη) είναι πιο επικίνδυνη από τη διαστολική (μικρή). Η υπέρταση κατά κανόνα δεν προκαλεί κανένα σύμπτωμα. Η διάγνωση της υπέρτασης τίθεται όταν σε τουλάχιστον 2-3 επισκέψεις σε γιατρό η συστολική πίεση είναι σταθερά πάνω από 140, ή η διαστολική πάνω από 90, ή και τα δύο. Τα ίδια διαγνωστικά όρια ισχύουν και στους ηλικιωμένους. Η καλή ρύθμιση της πίεσης εξουδετερώνει πλήρως τον κίνδυνο από την υπέρταση. Στόχος της θεραπείας είναι συστολική πίεση κάτω από 140 και διαστολική κάτω από 90. Στους διαβητικούς και τους νεφροπαθείς ο στόχος είναι ακόμα χαμηλότερος (κάτω από 130 και 80). Στη χώρα μας λιγότεροι από το 25% των υπερτασικών είναι καλά ρυθμισμένοι. Η πίεση στο σπίτι πρέπει να μετριέται μόνο σε συνθήκες ηρεμίας, σε καθιστή θέση, 1-2 φορές την εβδομάδα. Για τη μέτρηση της πίεσης στο σπίτι προτιμώνται τα ηλεκτρονικά πιεσόμετρα βραχίονα εκ των οποίων λίγα είναι αξιόπιστα. Τα πιεσόμετρα καρπού δεν συνιστώνται. Η μείωση του σωματικού βάρους και της κατανάλωσης αλατιού και οινοπνευματωδών βοηθούν στη μείωση της πίεσης. Τα αντιυπερτασικά φάρμακα χορηγούνται καθημερινά, συνήθως αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα. Δεν πρέπει να γίνονται προσωρινές αλλαγές της θεραπείας από τους αρρώστους επειδή η πίεση βρέθηκε αυξημένη ή χαμηλή. Η λήψη υπογλώσσιων χαπιών επειδή η πίεση βρέθηκε αυξημένη, είναι λανθασμένη αλλά και επικίνδυνη τακτική. Η αυξημένη LDL-χοληστερίνη (κακή χοληστερίνη) αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφράγματος. Αντίθετα, η αύξηση της HDL-χοληστερίνης (καλή χοληστερίνη) μειώνει τον κίνδυνο. Η αύξηση της LDL-χοληστερίνης οφείλεται τόσο σε διαταραχή του μεταβολισμού του οργανισμού, όσο και σε κακή διατροφή. Η μείωση του βάρους του σώματος, η κατάλληλη δίαιτα και η συστηματική σωματική άσκηση βελτιώνουν τη χοληστερίνη. Κριτήριο για την έναρξη φαρμακευτικής αγωγής είναι κυρίως οι τιμές της LDL-χοληστερίνης και ο συνολικός κίνδυνος του κάθε αρρώστου, ο οποίος εξαρτάται από τη συνύπαρξη άλλων προβλημάτων (π.χ. υπέρταση, διαβήτης, στεφανιαία νόσος, κ.λπ.). Τόσο η θεραπεία της αυξημένης χοληστερίνης, όσο και της υπέρτασης, κατά κανόνα χορηγούνται για όλη τη ζωή.